Μας προτρέπουν κάποιοι να μη λαμβάνουμε υπόψη τους "απορριπτικούς", οι οποίοι έκαναν παντιέρα τους το κυπριακό, έταξαν στον κόσμο λαγούς με πετραχήλια, έκτισαν καριέρες στο εθνικό θέμα και γενικά ευνοούν τη διατήρηση του status quo για να διατηρήσουν τα σκήπτρα τους. Ακόμη κι έτσι να είναι, η αντιπρόταση ποια είναι; Να υμνήσουμε ποιον; Τον Αναστασιάδη; Τον Mr Δεσμεύομαι; Μα δεν είναι αυτού η παράταξή του (με προεξάρχοντα τον μακαριστό Γλαύκο Κληρίδη) που για δεκαετίες μας διατυμπάνιζε ότι "την πατρίδα ουκ ελάττω παραδώσω"; Δεν είναι αυτού η παράταξή του που έκανε την Κύπρο ενεργό ηφαίστειο με τους περιβόητους S300; Δεν είναι αυτού η παράταξή του που ενταφίασε τις Ιδέες Γκάλι για να πάρει την εξουσία το 1993; Δεν είναι αυτός που προεκλογικά μας έλεγε ότι θα ενταφιάσει τις γενναιόδωρες προσφορές Χριστόφια; Αυτόν τον άνθρωπο είναι που μας εισηγούνται σχεδόν τυφλά να ακολουθήσουμε σήμερα;
Θα πρέπει να στηρίξουμε με όλες μας τις δυνάμεις τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, την ώρα που δίνει τη μάχη στις διαπραγματεύσεις, λένε. Καλά, ο ΠτΔ είναι κανένας ευαίσθητος έφηβος με ψυχολογικά προβλήματα και θέλει συνεχή στήριξη, αγάπη και φροντίδα; Πρόεδρος είναι, οφείλει να αντέχει και την κριτική και τις "επιθέσεις" και μάλιστα αντλώντας δύναμη απ' αυτά να ενισχύει τη διαπραγματευτική του θέση. Ή μήπως με την προτροπή για στήριξη, ουσιαστικά εννοούν να μην του ασκείται κριτική για ΚΑΝΕΝΑ άλλο θέμα;
Λέει η πρώην Ευρωπαία Επίτροπος, Αντρούλα Βασιλείου, ότι "Όπως έλεγε και ο ιδρυτής τη Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ζαν Μονέ, πρέπει να αφήνουμε πίσω όσα έγιναν και να κοιτάζουμε μπροστά για το πώς μπορούμε να φτιάξουμε ένα κοινό μέλλον". Ωραία τα λέτε κ. Βασιλείου, λησμονείτε(;) όμως μία πολύ βασική ιστορική παράμετρο: Η Ε.Ε. δημιουργήθηκε μετά που η υπαίτιος του ολέθρου του Β' Παγκοσμίου Πολέμου (Γερμανία) απολογήθηκε, δικάστηκε, καταδικάστηκε και πλήρωσε ένα τεράστιο τίμημα. Στη δική μας περίπτωση ποιο ακριβώς ήταν, είναι ή θα είναι το τίμημα που θα κληθεί να καταβάλει η Τουρκία; Ελπίζω να μην μου πείτε ότι θα "αναγκαστεί" να αποσύρει κάποια στρατεύματά της γιατί θα πέσω απ' το παράθυρο!
Λέει ο Δήμαρχος Κερύνειας, Γλαύκος Καριόλου, με ανάρτησή του στο Twitter ότι "Οι Κερυνειώτες επιστρέφουν!".
Τι ωραίο που ακούγεται, ε; Πόσα έτη φωτός όμως απέχει από την πραγματικότητα; Γιατί δίνετε φρούδες ελπίδες στον κόσμο κ. Δήμαρχε; Και γιατί δεν λέτε υπό ποιο καθεστώς, πώς και υπό ποιες προϋποθέσεις "επιστρέφουν" οι Κερυνειώτες; Και στο κάτω-κάτω, πως ξέρετε εσείς ότι επιστρέφουν, τη στιγμή που ακόμη όλα συζητούνται; Και ποιον να πιστέψουμε στο τέλος της ημέρας; Εσάς ή τον αξιότιμο κ. Τορναρίτη που λέει ότι "Η Κερύνεια δεν θα επιστρέψει ποτέ υπό ε/κ διοίκηση"; Αποφασίστε κι ενημερώστε μας..
Η εντιμότατη Βουλευτής του κόμματος Κάρογιαν (βλ. προσωρινό ΔΗΚΟ) κ. Αθηνά Κυριακίδου, ξεπέρασε προφανώς το σύνδρομο του ..ποιο από τα 2 ΔΗΚΟ πρέπει ν' αγαπά και πλέον απαιτεί εισηγήσεις και εναλλακτικές προτάσεις διαφορετικά είναι λαϊκισμός. Λαϊκισμός αγαπητή κ. Κυριακίδου είναι να είσαι μέχρι το Σάββατο σφιχτά προσδεδεμένη στο άρμα Χριστόφια και την Κυριακή με άλμα επί κοντώ να μεταπηδάς με περισσή ευκολία στο άρμα Αναστασιάδη.
Ο συμπαθής μουσικός παραγωγός κ. Τάσος Τρύφωνος, μας ανέφερε πρόσφατα ότι "Τουρκοκύπριοι μουσικοί έπαιζαν το «ψιντρή βασιλιτζιά μου» και το τραγουδούσαν, δεκάδες χέρια τεντώνονταν να φτάσουν τον Νίκο Αναστασιάδη, ενώ του φώναζαν «μπράβο». «Αυτό είναι το όραμα της ενωμένης Κύπρου και του μέλλοντος". Αγαπητέ κ. Τρύφωνος, ο Νίκαρος δεν είναι ο Σάκηηης και το κυπριακό δεν θα λυθεί ούτε με τα Shake it ούτε με τα Μακαρόνια με Κιμά για να φας. Το κυπριακό, όσο δυστυχώς κι αν ενοχλεί ηχητικά, είναι ΠΟΛΙΤΙΚΟ πρόβλημα εισβολής και συνεχιζόμενης κατοχής.
Κάποιοι μας λένε ότι είναι περίπου ντροπή και όνειδος να ταυτίζεται κάποιος με το "μπλοκ" Νικόλα-Σιζόπουλου-Λιλλήκα-Περδίκη (ως να είναι ακριβώς το ίδιο όλοι αυτοί). Ναι, ενώ το να ταυτίζομαι με τον Αβέρωφ, τον Άντρο, την Αθηνά και την Πραξούλα είναι ευλογία! Για μένα το θέμα είναι πολύ απλό: να ταυτιστούμε με τη ΛΟΓΙΚΗ, όχι με το συναίσθημα! Ξέρω κι εγώ να λέω τι ωραία που θα πετάμε χαρούμενα χαρταετούς στα λιβάδια μετά τη λύση. Τα γλέντια, τα πανηγύρια κι οι χαρές είναι καλές, δεν λύνουν από μόνα τους όμως τα προβλήματα. Να κάτσουμε να συζητήσουμε επιτέλους πολιτικά, όχι με εύηχα συνθήματα κενού περιεχομένου. Μπορούμε;
Θα πρέπει να στηρίξουμε με όλες μας τις δυνάμεις τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, την ώρα που δίνει τη μάχη στις διαπραγματεύσεις, λένε. Καλά, ο ΠτΔ είναι κανένας ευαίσθητος έφηβος με ψυχολογικά προβλήματα και θέλει συνεχή στήριξη, αγάπη και φροντίδα; Πρόεδρος είναι, οφείλει να αντέχει και την κριτική και τις "επιθέσεις" και μάλιστα αντλώντας δύναμη απ' αυτά να ενισχύει τη διαπραγματευτική του θέση. Ή μήπως με την προτροπή για στήριξη, ουσιαστικά εννοούν να μην του ασκείται κριτική για ΚΑΝΕΝΑ άλλο θέμα;
Λέει η πρώην Ευρωπαία Επίτροπος, Αντρούλα Βασιλείου, ότι "Όπως έλεγε και ο ιδρυτής τη Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ζαν Μονέ, πρέπει να αφήνουμε πίσω όσα έγιναν και να κοιτάζουμε μπροστά για το πώς μπορούμε να φτιάξουμε ένα κοινό μέλλον". Ωραία τα λέτε κ. Βασιλείου, λησμονείτε(;) όμως μία πολύ βασική ιστορική παράμετρο: Η Ε.Ε. δημιουργήθηκε μετά που η υπαίτιος του ολέθρου του Β' Παγκοσμίου Πολέμου (Γερμανία) απολογήθηκε, δικάστηκε, καταδικάστηκε και πλήρωσε ένα τεράστιο τίμημα. Στη δική μας περίπτωση ποιο ακριβώς ήταν, είναι ή θα είναι το τίμημα που θα κληθεί να καταβάλει η Τουρκία; Ελπίζω να μην μου πείτε ότι θα "αναγκαστεί" να αποσύρει κάποια στρατεύματά της γιατί θα πέσω απ' το παράθυρο!
Λέει ο Δήμαρχος Κερύνειας, Γλαύκος Καριόλου, με ανάρτησή του στο Twitter ότι "Οι Κερυνειώτες επιστρέφουν!".
Τι ωραίο που ακούγεται, ε; Πόσα έτη φωτός όμως απέχει από την πραγματικότητα; Γιατί δίνετε φρούδες ελπίδες στον κόσμο κ. Δήμαρχε; Και γιατί δεν λέτε υπό ποιο καθεστώς, πώς και υπό ποιες προϋποθέσεις "επιστρέφουν" οι Κερυνειώτες; Και στο κάτω-κάτω, πως ξέρετε εσείς ότι επιστρέφουν, τη στιγμή που ακόμη όλα συζητούνται; Και ποιον να πιστέψουμε στο τέλος της ημέρας; Εσάς ή τον αξιότιμο κ. Τορναρίτη που λέει ότι "Η Κερύνεια δεν θα επιστρέψει ποτέ υπό ε/κ διοίκηση"; Αποφασίστε κι ενημερώστε μας..
Η εντιμότατη Βουλευτής του κόμματος Κάρογιαν (βλ. προσωρινό ΔΗΚΟ) κ. Αθηνά Κυριακίδου, ξεπέρασε προφανώς το σύνδρομο του ..ποιο από τα 2 ΔΗΚΟ πρέπει ν' αγαπά και πλέον απαιτεί εισηγήσεις και εναλλακτικές προτάσεις διαφορετικά είναι λαϊκισμός. Λαϊκισμός αγαπητή κ. Κυριακίδου είναι να είσαι μέχρι το Σάββατο σφιχτά προσδεδεμένη στο άρμα Χριστόφια και την Κυριακή με άλμα επί κοντώ να μεταπηδάς με περισσή ευκολία στο άρμα Αναστασιάδη.
Ο συμπαθής μουσικός παραγωγός κ. Τάσος Τρύφωνος, μας ανέφερε πρόσφατα ότι "Τουρκοκύπριοι μουσικοί έπαιζαν το «ψιντρή βασιλιτζιά μου» και το τραγουδούσαν, δεκάδες χέρια τεντώνονταν να φτάσουν τον Νίκο Αναστασιάδη, ενώ του φώναζαν «μπράβο». «Αυτό είναι το όραμα της ενωμένης Κύπρου και του μέλλοντος". Αγαπητέ κ. Τρύφωνος, ο Νίκαρος δεν είναι ο Σάκηηης και το κυπριακό δεν θα λυθεί ούτε με τα Shake it ούτε με τα Μακαρόνια με Κιμά για να φας. Το κυπριακό, όσο δυστυχώς κι αν ενοχλεί ηχητικά, είναι ΠΟΛΙΤΙΚΟ πρόβλημα εισβολής και συνεχιζόμενης κατοχής.
Κάποιοι μας λένε ότι είναι περίπου ντροπή και όνειδος να ταυτίζεται κάποιος με το "μπλοκ" Νικόλα-Σιζόπουλου-Λιλλήκα-Περδίκη (ως να είναι ακριβώς το ίδιο όλοι αυτοί). Ναι, ενώ το να ταυτίζομαι με τον Αβέρωφ, τον Άντρο, την Αθηνά και την Πραξούλα είναι ευλογία! Για μένα το θέμα είναι πολύ απλό: να ταυτιστούμε με τη ΛΟΓΙΚΗ, όχι με το συναίσθημα! Ξέρω κι εγώ να λέω τι ωραία που θα πετάμε χαρούμενα χαρταετούς στα λιβάδια μετά τη λύση. Τα γλέντια, τα πανηγύρια κι οι χαρές είναι καλές, δεν λύνουν από μόνα τους όμως τα προβλήματα. Να κάτσουμε να συζητήσουμε επιτέλους πολιτικά, όχι με εύηχα συνθήματα κενού περιεχομένου. Μπορούμε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου